Hiçbir şey yapmama eylemsizliğime devam etmekteyim.Ya da şöyle diyeyim, bir şeyler yapıyorum ama yaptıklarımdan zevk almıyorum. Karmaşık bir durum olmasının yanında, kasvetli bir dönemdeyim nedense. Dünden daha iyi, yarından daha kötü bir ruh hali içindeyim.
Haftada iki akşam yaptığım yogadan keyif almıyorum. Oysa alırdım!
Biraz kısır bir kitap seçimi döngüsüne girdiysem de bir ara, şimdi daha okuyasım olan kitaplar varsa da elimde, kitapları da heba ediyorum bu alem ruh halime. Bu da nerden çıktı şimdi?
Canım hep içtiğim, çok sevdiğim filtre kahveyi çekmiyor. Kahvemi yeşil çay ile aldatıyorum.
Ev ahalisine gereksiz öfkeleniyorum. Oğlanın buraya erişemeyeceğinden eminim ama koca kişisi de okumasın mümkünse bu yazdıklarımı. Sonra aleyhimde delil olarak kullanılıyor.
Saatlerim o kadar huzursuz geçiyor ki, huzur bulduğum saatlere fazla yer kalmıyor. Bu durumda sormak istiyorum zamana ''senin yapacak işin yok mu be kardeşim?''Etiketler: Günlük Hikâyeler