Konsantre olamıyorum bu günlerde. Kafamda düşünceler etiket bulutu şeklinde bir taraftan diğer tarafa doğru uçuşup durmakta. Yapmayı düşündüğüm bir dolu düşünce var aklımda. Bu sefer bana engel olan şey düşüncelerimin hızı. Vücudum ayak uyduramıyor beynimin hızına. Üstümde gereksiz bir telaş. Her şeyi yapmaya çalışıp,hiç birşey yapamama durumu yani!
Gün içinde anlamlı hale gelebilsinler diye peşlerinden koşup durduğum kelimeler benden saklanıp duruyorlar. Hangi kuytu köşeye saklandıklarını ne kadar arasamda bulup çıkaramıyorum.Sonra gece el ayak çekildikten sonra ne zamanki ben de uykuya kendimi teslim etmeye başlamışken bir de bakıyorum benim sevgili kelimelerim ellerinde bando mızıka kendilerinden girdikleri anlamlı sıra içinde yüzlerinde kocaman sırıtkan bir gülüşle karşımdan geçiyorlar. Bir tarafta beni sıkıştıran uykunun güzelliği,bir tarafta kelimelerin beni çıldırtan büyülü ahengi. Ne yapıyorum peki ben?
Kendimi uykunun beni sımsıkı saran kollarına bırakıveriyorum.
Sabah uyandığımda hadi bakalım kaçan kelimelerin peşine. Nafile bir çaba elbet.
Şimdi elimde dün kitabevinde gördüğüm güzel bir kitap. İsmi ''Mamma Mia''
İlk sayfalardayım ama eğer yemek kitabı seviyorsanız ve tarifleri içine serpiştirişmiş bolca sevgiyle okumak hoşunuza gidiyorsa eğer, okuyun derim.:))) Bana kalırsa biraz yol, biraz yemek masalı bu kitap. Daha okuyamadım ama internette yazarla ilgili ropörtajlar da gözüme çarptı.
Bugünlük kısa bir başlangıç.Etiketler: Günlük Hikâyeler, kitap kokusu