Yeni yıla yeni bir defterle başladım.
Yılbaşı gecesini bizimle geçiren aile eşrafının bir kısmı gecenin sabaha yürüyen saatlerinde yanımızdan ayrıldı. Geri kalanları sağolsun evin büyüğü babaanne odalara serpiştirdi. Salondaki koltuklardan büyük olanına Kuzey'in kıymetlisi amcası serildi, diğerine Kuzey.
Kuzey'in suratında nasıl mutlu bir ifade!
Ertesi sabah uzun süren bir kahvaltı masasına oturduk. Bildiğiniz onun bunun dedikodusunu yaptık.
Öğleden sonra önce amca kalktı gitti, sonra hala.
Neyse ki kuzen bizde kaldı.
Kuzey'in mutluluğu hâlâ devam etmekte yani.
2015'in Ocak ayına girmiştik işte.
Mutfakta kendime güzel demlenmiş bir bardak çay aldım. Yeni yılın ilk gününde başlayacağım kitaba karar verdim. Salondaki koltuğun köşesindeki sehpada duran kelime kavanozumu da kolumun altına sıkıştırdım.
Kitaplarla dolu çalışma odamıza çıktım. evin sen sevdiğim odası burası.
Camdan bakıldığında yemyeşil çimleri ve yolun kenarına sıralanmış çam ağaçlarını görüyorum.
Odanın hâlâ eksikleri var ama yine de kendimi sık sık bu odada buluyorum.
Neyse, defterlerimin üst üste yığılı durduğu dolabın cam kapağını açtım. Hangi defteri çekip alsam diye bir müddet düşündüm. Kolay iş değil! Her türlü defter var o cam kapağın altında.
Birkaç defteri yokladım. Kapağını açıp, sayfalarına elimi dokundurdum.
Yine siyah kaplı Moleskine defterlerden birini seçtim.
Moleskine defterleri çok seviyorum.
Sonra yeşil Chesterfield koltuğumuza oturdum.
Bu koltuğu da çok seviyorum.
Dizlerimin üstüne bir yastık yerleştirdim.
Defteri de üstüne koydum.
Kavanozdan ilk harfi çektim.
''Dinle!'' çıktı.
Başladım yazmaya.
Ocak ayının ilk gününün akşamı yazarak ve okuyarak başladı.
Bu sene biraz daha çok ''dinlemeye'' karar verdim.
Herkese mutlu bir yıl diliyorum.
Etiketler: Bohemler, Dan franck, Günlük Hikâyeler, kitap kokusu, yeni yıl
